De Lijnwaadmarkt in Ename, vroeger en nu
Ename, deelgemeente van Oudenaarde, gelegen aan de rechteroever van de Schelde, heeft een lange geschiedenis. Samen met Nederename vormde het destijds een vroegmiddeleeuws domein met een agrarische bewoning, hooiland en bos.
In de Scheldemeersen bevindt zich de archeologische site van Ename met ruïnes van een benedictijner Sint-Salvatorabdij.
In het dorpscentrum heb je de gerestaureerde Sint-Laurentiuskerk, die nog steeds dienst doet als bidplaats, maar waarin tegenwoordig ook regelmatig concerten worden gegeven. In de kerk is een tijdslijn geïnstalleerd die de geschiedenis van de kerk visualiseert.
Wat verderop bevindt zich het natuurreservaat Bos t’Ename, toegankelijk langs twee wandelroutes.
Verzamelpunt van alle informatie: het Provinciaal Archeologisch Museum of PAM Ename, gelegen op de Lijnwaadmarkt
De Lijnwaadmarkt, vroeger en nu.
Links in beeld, het vroegere huis Beernaert op de Lijnwaardmarkt in Ename, in het verlengde van het Enameplein.
Thans is in het vroegere Huis Beernaert het Provinciaal Archeologisch Museum gevestigd, dat zich naast de St.Laurentiuskerk bevindt. (foto 2018)
Foto 2008
Groeten uit Oudenaarde
Photoshop creatie
Klik op de fotocompositie om de wenspagina te bekijken
Abdij Maagdendale
Op een zonnige dag eens een wandeling maken langs de Schelde in Oudenaarde, is dat geen goed idee!
Wanneer je langs de scheldekaai, vanaf de ophaalbrug richting de Ham wandelt, krijg je ter hoogte van het nieuwe appartementsgebouw op de Ham een mooi zicht op het abdijcomplex “Maagdendale”.
De Cisterciënzerabdij Maagdendale werd ongeveer de jaren 1233-1234 in Pamele gesticht, op een steenworp van de Onze-Lieve-Vrouw van Pamelekerk en het Zwartzusterklooster.
Het was een van de belangrijkste vrouwenabdijen in Vlaanderen.
Van het immens grote complex blijft nog een 13de-eeuwse basilicale abdijkerk, een 17de-eeuws abdissenhuis (1663-1664) met een L-vormige vleugel en een poorthuis (1621) over.
Klik op de afbeeldingen voor vergroting.
Na de Franse Revolutie werd de abdij verkocht en fungeerde ze tot in de jaren 60 als militaire kazerne. Daarna kregen de gebouwen een andere herbestemming als stadsarchief en Koninklijke Academie voor Beeldende Kunst
fotovreugd 